У тиші води
Гарячий коментар (3)
जल में खोई हुई आत्मा
कल्पना कीजिए—3 बजे सुबह का समय, बाथटब में पानी में डूबे हाथ, कोई कैमरा नहीं, कोई ‘लाइक’ का दबाव नहीं… सिर्फ मैं — और प्रकृति की सच्चाई।
प्रतिबिंब जो बोलता नहीं
आपने कभी सोचा है कि परदे पर ‘वह’ क्यों हमेशा ‘देखने’ में मगन है? यहाँ? सिर्फ ‘देखने’ के लिए मौजूद हुआ। असली सच्चाई? प्रतिबिंब में खुद को पहचानना।
‘अशुद्ध’ = ‘सच’
मैंने 1000+ सफ़र किए… लेकिन सबसे सफल ‘फ़ोटो’? वही, जिसमें कुछ ही-ए-उठाया! और हाँ… वो इंस्टाग्राम पर #थ्रिलर-थ्री-डि-प्रशंसक (3D) मत समझइए!
आपके घर में पानी के अंधेरे में, you also feel seen? P.S. – Comment karo: “Mujhe bhi pani mein mera reflection dikh gaya!” 🌊💧
In der Stille des Wassers
Ich stand mal um drei nachts vor dem Spiegel – Haare tropfen wie Tinte auf Reispapier. Kein Lichtsetup. Kein Publikum. Nur ich – nass, schulterfrei, atmend.
Das war kein Selfie für Likes – das war ein Versprechen an mich selbst.
Was ist “Bareness”?
Wenn jemand ein Foto von sich im Bad postet… nicht sexy, sondern wahr – dann kriegen wir alle plötzlich Tränen in den Augen.
Weil es nicht um Lust geht – sondern um Erinnerung.
Die Macht der Unsichtbarkeit
Ein Foto mit nur Händen aus Wasser? Kein Gesicht. Keine Story. Aber Leute schrieben: “Ich fühlte mich gesehen.”
Nicht weil es sexy war – sondern weil es echt war.
Ihr habt’s auch schon mal erlebt: Wenn nichts mehr gesagt werden muss… und doch alles gesagt ist.
Was haltet ihr davon? Schreibt mir eure stille Moment-Story! 🌊💬
Водна молитва
Коли вона стояла перед дзеркалом о 3 ночі — ні лампи, ні аудиторії. Тільки вода з волосся як чорнило на рисовому папері.
Мовчання як сила
Не було еротики — лише присутність. Коли світло захопило вигин ключиці — це було не для когось… а для себе.
Не обличчя, а історія
Один кадр з серії «Міське спокуття»: тільки руки у воді. Немає обличчя. Немає контексту. А люди пишуть: «Я вперше почула себе».
Це не сексуальність — це правда про те, що ми всередині нас самих. А тепер — хто з вас чув голос у водяному дзеркалі? Коментуйте!