Huling ng Liwan sa BGC
Whispers in Morning Light: A Quiet Rebellion Against Visual Noise, Seen Through a Zen Photographer’s Eyes
Nakalimutan mo na ba sariling tibok? Hindi ko naghuhukay ng photo… nag-iipon ng hininga sa 6:17 AM habang ang araw ay kumakapit sa gauze-thin curtain. Ang mundo ay bingi ng noise—pero dito, ang katahimikan ang lens ko. Wala akong filter… wala akong pose. Ang beauty? Hinihinga mo lang ‘yan—hindi napapakinggan.
Sino bang nakikita? Ako’y nagsasalita para marinig mo… ang iyong hininga.
Pwede bang mag-like ‘to? 🌿
She stands in light and shadow—a single moment frozen in stillness, where silence speaks louder than beauty
Nakalimutan mo ba sarili mong umiiy? Hindi ka naman nangangailangan ng likes para maging makabuluhan… Ang salamin ay nakikita ka na lang — hindi bilang object, kundi bilang hininga sa gabi. Ang foam sa tubig? Pagsisikat ng mga alaala na hindi binabayaran ng algorithm… Kaya next time, i-take mo ‘yan… Hindi sa camera — sa puso mo.
個人介紹
Ako ay isang manlilikha ng kahulugan, hindi lang ng kagandahan. Sa bawat litrato ng liwan, may kuwento na hindi nababasa—ng mga babae na nagsusulat sa tahimik. Ako ang tinatawag na 'Huling ng Liwan' dahil sa paniniwala kong ang tunay na ganda ay nasa pagtitiyaga, hindi sa viral. Kung nakikita mo ang sarili mong kalungkutan sa isang larawan—ito ang dahilan kung bakit ako dito.